Skip to main content

Posts

Showing posts from October, 2021

ಪರಮಾತ್ಮ

1975ರಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಖ್ಯಾತ ನಟ ರಾಜಕುಮಾರ ಮತ್ತು ಪಾರ್ವತಮ್ಮ ಅವರ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಅವರ ಮೂರನೆ  ಕೂಸೊಂದು ಅಳುತ್ತಿತ್ತು. ಅವರೇ ಪುನೀತ್ ರಾಜಕುಮಾರ. ಅವರ ಮೊದಲ ಹೆಸರು ಲೋಹಿತ್ ಇವರು ತಮ್ಮ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೇ ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ನಟನೆ ಆರಂಭಿಸಿ ಎಲ್ಲರ ಅಚ್ಚು ಮೆಚ್ಚಿನ ಅಪ್ಪುವಾಗಿ ಅಭಿಮಾನಿಗಳ ಮನಸಲ್ಲಿ ಬೆರೆತವರು. ಬಲವಾಗಿ ನಾಡಿನ ಜನತೆಯಲ್ಲ ನೊಂದಿದೆ. ಕನ್ನಡ ರಾಜೋತ್ಸವದ ಉತ್ಸಾಹಕೂಡ ಈಗ ಯಾರಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ.  ಸಂಜೆಯಾಗಿದೆ. ಯಾರೂ ಊಹಿಸದ ಕರಾಳ ಘಟನೆಗಳು ಆಗಾಗ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದು ಈಗ ಜನರಿಗೂ ರೂಢಿಯಾಗಿದೆ. ಅದೆಷ್ಟೋ ಜನರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹನ್ನೊಂದುಗಂಟೆಯಿಂದ ಟಿ.ವಿಯಲ್ಲಿ ನಿವ್ಸ್ ಚಾನೆಲ್ಗಳೇ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡಿವೆ. ಉಣ್ಣಲು ಹಸಿವಿಲ್ಲದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲೂ ಮನಸ್ಸಾಗದ ಎಷ್ಟೋ ಕೆಲಸ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಒದ್ದೆ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದಾರೆ. ಅಭಿಮಾನಿಯೊಬ್ಬ ಹೃದಯಾಘಾತದಿಂದ ಸಾವನ್ನೊಪ್ಪಿದ ಸುದ್ದಿಯೂ ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿದೆ. ಅವರೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ವೃದ್ದಾಶೃಮದ ಅದೆಷ್ಟೋ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮಂದಿರು ಮತ್ತೆ ಅನಾಥರಾದ ಭಾವನೆ ಮೂಡುತ್ತಿದೆ.‌ ಬೆಟ್ಟದ ಹೂವು ಇವರು ನಟಿಸಿರುವ ನಾಲ್ಕನೆ ಚಿತ್ರ. ಆದರೆ ಬೆಟ್ಟದ ಹೂವು ಎಂದಾಕ್ಷಣ ನೆನಪಾಗುವ ಅವರ ಮುಗ್ಧತೆ ಮತ್ತು ನಗು ಆ ವಯಸ್ಸಿಗೆ ಅವರಿಗಿದ್ದ ನಟನಾ ಶಕ್ತಿ ಅಪಾರವಾದದ್ದು. ಪ್ರೇಮದ ಕಾಣಿಕೆ, ಭಾಗ್ಯವಂತರು, ಎರಡು ನಕ್ಷತ್ರಗಳು, ಚಲಿಸುವ ಮೋಡಗಳು, ಶಿವ ಮೆಚ್ಚಿದ ಕಣ್ಣಪ್ಪ, ಪರಶುರಾಮ, ಯಾರಿವನು, ...

ಕಾಲೇಜು ಖಾಲಿ ಏಜು

ಎಲ್ಲರೂ ಕಲಿತಾರಲ್ಲ ಅದಿಕ್ಕೆ ನಾನೂ ಕಲಿತಿದ್ದೆ. ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಮನಸ್ಸಿನ ಸಮಾಧಾನಕ್ಕೆ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗಿಂತ ನಾನೇನು ಕಡಿಮೆ ಅಂತ ಪ್ರತಿದಿನ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಂಕಗಳಿಸಲು ಅಷ್ಟೇನು ಆಸೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಂಥ ಉಸಾಬರಿಗೆ ನಾನು ಹೋಗಿಯೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಅಂಕಗಳೆನೋ ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಬಂದಿದ್ದವು ಪಕ್ಕದಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ನನ್ನ ವಯಸ್ಸಿನ ಹುಡುಗ ಇದ್ದ. ಪಾಪ ಇಡೀ ದಿನ ಅವನು ಓದೋದನ್ನು ನೋಡಿ ನನ್ನಮ್ಮನಿಗೆ ಆಗಾಗ ದಿನ ತಲೆಕೆಡುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾಗನಿಸಿದ ದಿನ  ಅಮ್ಮನ ವೇದಘೋಶ ಜೋರಾಗಿಯೇ ಇರುತ್ತಿತ್ತು. ಆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆ ಅಜ್ಜಿಗೋ ಮಾಡೊಕೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಮೊಮ್ಮಗನನ್ನು ಹೊಗಳೋದೇ ಕೆಲಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು. ನಾನು ಪಿ.ಯು ಮುಗಿಸಿ ಕಾಲೇಜು ಬಿಟ್ಟೆ , ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ತಲೆಮಾರಿನವರು ಕೂತು ತಿನ್ನೋವಷ್ಟು ಆಸ್ತಿ ಇತ್ತು. ಕಿರಿಯವನು ನಾನು. ಅಣ್ಣ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಾ  ಊರಿನ ಜನರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಮನಷ್ಯ ಅನ್ನಿಸ್ಕೊಂಡು ಎರಡು ವರ್ಷ ಆಯ್ತು, ನಾನು ಒಮ್ಮೆ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಣ್ಣನ ದೊಡ್ಡಸ್ತಿಕ ನೋಡಿ ಬಂದೆ. ಮನೆಯೊಂದು ಮೂರು ಬಾಗಿಲು , ಎರಡು ಕಿಟಕಿ ; ಅದರಲ್ಲೊಂದು ತೆಗೆಯಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ . ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಬಲಕ್ಕಿಟ್ಟರೆ ಊಟದ ಕೋಣೆ, ಎಡಕಿಟ್ಟರೆ ಮಲಗುವ ಕೋಣೆ , ಅದಕ್ಕಂಟಿಕೊಂಡೇ ಬಾತ್ ರೂಂ ಇತ್ಯಾದಿ , ದಿನವಿಡೀ ಹೊಗೆ, ಧೂಳು , ನೀರಿಗೂ ಹಣ ಕೊಡಬೇಕು. ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರು ಹೊಡೆದಾಡಿ ಸತ್ತರೂ, ಕೂಗಿದರೂ, ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆದ...

ಸಂದರ್ಶನ

ಅವಧಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕ್ಯಾಮರಾ ಮ್ಯಾನ್ ಎನ್ನುವ ಪದವನ್ನು ನಾವು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಾರಿ ಕೇಳಿರುತ್ತೇವೆ.  ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಹಿಳೆಯರ ಹೆಸರು ಕೇಳುವುದು ವಿರಳ. ಆದರೆ ಶಕ್ತಿಮಾನ್, ಇಂಡಿಯನ್ ಐಡೆಲ್, ಆರ್ಯಮಾನ್, ಸ.ರಿ.ಗ.ಮ.ಪ, ಪಿಯರ್ ಪೈಲ್ಸ, ಲವ್ ಮಿ ಇಂಡಿಯಾ, ಅರವತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಚಿತ್ರಕಥೆಗಳಿಗೆ ಇವರು ಕ್ಯಾಮರಾವುಮನ್ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ಈ ಸಂದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ನಿಮಗೆ  ಪರಿಚಯಿಸಲು ಹೊರಟಿರುವುದು ಛಾಯಾಗ್ರಾಹಕಿ ವಿದ್ಯಾ ಗೌಡ ಅವರನ್ನು. ತಮ್ಮ ಹದಿನಾರನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ಛಾಯಾಚಿತ್ರ ಲೋಕಕ್ಕೆ ಪಾದಾರ್ಪಣೆ ಮಾಡಿ ಸೈ ಎನಿಸಿಕೊಂಡವರು ಇವರು. ಪ್ರಶ್ನೆ: ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆಯಾಗಿ ನೀವು ಛಾಯಾಗ್ರಹಣವನ್ನು ನಿಮ್ಮ ವೃತ್ತಿಯಾಗಿ ಆಯ್ದು ಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವೇನು ?  ವಿದ್ಯಾ ಗೌಡ: ನಾನು ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೂ ನಮ್ಮ ತಂದೆಯೊಂಟ್ಟಿಗೆ ಅವರನ್ನು ಅನುಕರಿಸಿಯೇ ಬೆಳೆದವಳು.ನನ್ನ‌ 16 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಓ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಕಾಲಿಟ್ಟಿದ್ದೆ.‌ ನನ್ನ ತಂದೆ ಸುರೇಶ ಚೆನ್ನಪ್ಪ ಗೌಡ ಅವರೂ ಸಹ ಸಿನಿಮಾಟೊಗ್ರಾಪರ್ ಆಗಿ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗ ನಾನೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರೊಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರು ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ‌. ಅವರಿಂದಾಗಿಯೇ ನಾನು  ಇಪ್ಪತ್ತಾರು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೇ ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಕ್ಯಾಮರಾಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದೆ. ನಾನು ಈ ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸುವಾಗ ಕ್ಯಾಮರಾ...

ಹಳೆ ಮನೆ

ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ನೆನಪಿತ್ತು  ಮಣ್ಣಿನ ಪರಿಮಳ ಸೂಸುವ ಆ ಗೋಡೆಗಳಲ್ಲಿ.  ಜಾರುವ ಅಬ್ಬಿಕುಳಿಯ ನುಂಪು ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡುಗುಳಿಯ ಹಂಚಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಸಿದ  ಹಲ್ಲುಜ್ಜುವ ಬ್ರಷ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ವರತೆ  ಹರಿಸುವ ಬೆಲಗಿನ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಇತ್ತು ಈ ಹಳೆಯ ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ.  ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯುವ ಬಟ್ಟಲಿಗೆ ಅಂಟಿದ ಬೂದಿಯಲ್ಲಿ. ಗೋಡೆಗೆ ಆಗಿದ್ದ ಅಮ್ಮನ  ಒದ್ದೆ ಕೈಗಳ ಅಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ. ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉಳಿದದ್ದು ಯಾವುದಿದೆ? ಸುಮಾ.ಕಂಚೀಪಾಲ್

ಉದ್ದುದ್ದನೆಯವರಿಗೊಂದು ನಮನ

ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಉದ್ದುದ್ದದ ಕೆಲವು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿವೆ. ಈ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಓದಿದಾಕ್ಷಣ ನಿಮ್ಮ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಒಂಟೆ, ಜಿರಾಫೆಯ ಚಿತ್ರಣ ಮೂಡಿರಬಹುದು. ಹೀಗೆ ಮನುಷ್ಯರಲ್ಲೂ ಕೆಲವರು ಉದ್ದುದ್ದದ ಜೀವಿಗಳಿರುತ್ತಾರೆ‌.ಉಷ್ಟ್ರಪಕ್ಷಿಗಳಂತವರು ನಾನು ಇದನ್ನು ತಮಾಷೆಗಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು ನಾನು ಗಮನಿಸಿದ ಕೆಲವು ಸತ್ಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ನೀವಿಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಲೇ ಬೇಕು.  ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪಾಠ ಕೇಳಲು ಕುಳಿತರೆ ಅವರಿಗೆ ಕಾಲು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಜಾಗ ಸಾಲುವುದಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ಬೆಂಚ್ ನಲ್ಲಿ ಕೂರುವ ತಾಪತ್ರಯ ಅವರಿಗೆ ಎಂದೂ ಬರಲ್ಲ. ಇನ್ನು ದೂರದ ಊರಿಗೆ  ಪುಟ್ಟ  ಕಾರು ಅಥವಾ ಬಸ್ಸಿನ ಪ್ರಯಾಣವಂತು ಸುಲಭ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಕಾಲು ಎಷ್ಟು ಮಡಚಿ ಕೂತರು ಊರು ಸೇರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೋತು ಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಇನ್ನು ಎಷ್ಟೆತ್ತರದಲ್ಲಿ ವಸ್ತುಗಳನ್ನಿಟ್ಟರು ಇವರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಕೈಗೆಟಕುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಅಂತಹ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಇವರನ್ನೇ ಕೂಗುವುದು ಜಾಸ್ತಿ.  ನಮ್ಮ ಮನೆಯದೇ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆ ಕೊಡಬೇಕೆಂದರೆ. ಸ್ಟಾಂಡಿನ ಮೇಲಿಟ್ಟ ಡಬ್ಬಿ, ಹಪ್ಪಳ, ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ, ಬೆಲ್ಲ ಮತ್ತು ಎಣ್ಣೆ ಇಷ್ಟನ್ನು ಸದಾ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಇಳಿಸಿಕೊಡುವವನೆ ನನಗಿಂತ ಲಂಬು ಆಗಿರುವ ನನ್ನ ತಮ್ಮ. ಇನ್ನೂ ಕಾಲೇಜಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ಹುಡುಗಿಯರು ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ಹುಡುಗರು ಇದೇ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರಿದವರಿದ್ದಾರೆ.ನಮ್ಮಂತವರು ಅವರನ್ನು ಹಾರಿಮರ, ಒಂಟೆ, ಜಿರಾಫೆಗಳು ಎಂದೇ ಕರೆಯುತ್ತೇವೆ....

ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ಇತ್ತು

ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ನೆನಪಿತ್ತು ಮಣ್ಣಿನ ಪರಿಮಳ ಸೂಸುವ ಆ ಗೋಡೆಗಳಲ್ಲಿ.  ಜಾರುವ ಅಬ್ಬಿಕುಳಿಯ ನುಂಪು ಕಲ್ಲುಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಡುಗುಳಿಯ ಹಂಚಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಸಿದ  ಹಲ್ಲುಜ್ಜುವ ಬ್ರಷ್ ನಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗಲೂ ವರತೆ  ಹರಿಸುವ ಬೆಲಗಿನ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೋ ಇತ್ತು ಈ ಹಳೆಯ ನಿತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ.  ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯುವ ಬಟ್ಟಲಿಗೆ ಅಂಟಿದ ಬೂದಿಯಲ್ಲಿ. ಗೋಡೆಗೆ ಆಗಿದ್ದ ಅಮ್ಮನ  ಒದ್ದೆ ಕೈಗಳ ಅಚ್ಚಿನಲ್ಲಿ. ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಈ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಉಳಿದದ್ದು ಯಾವುದಿದೆ? ಹೇಳಿ ನೀವೆ ಇದರಲ್ಲಿ. ಸುಮಾ.ಕಂಚೀಪಾಲ್

ಒಂದು ಪಯಣ

ಐದು ತಿಂಗಳಿಂದ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಉಳಿದು ಒಂದೊಮ್ಮೆಲೆ ದೂರದ ಊರಿಗೆ ಹೊರಡಲು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಸರ ಎನಿಸಿದರೂ ಅದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆರು ಗಂಟೆಗೆ ಎದ್ದು ಹೊರಟರೆ ಸಂಜೆ ಆರುಗಂಟೆ ಸಮೀಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಊರು ತಲುಪಿದವಳು ನಾನು‌. ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ಅನುಭವ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲ ನೆನಪು, ಒಂಟಿ ಪ್ರಯಾಣ ಬೇರೆ. ಸರಕಾರಿ ಬಸ್ ಹತ್ತಿ ಕೂತವಳಿಗೆ ಧರ್ಮಸ್ಥಳ ಎಂದು ಟಿಕೆಟ್ ಮಾಡಿಸಿ  ಬಸ್ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಅಪ್ಪನ ಮುಖವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಇಣುಕಿ ನೋಡಿ, ದಾವಂತದಲ್ಲೂ ತುಸು ನಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಬಸ್ ಹೊರಟಿತು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಬಸ್ ತಂಗುದಾಣದಲ್ಲೂ ಏಳೇಂಟು ನಿಮಿಷ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾ ಉಡುಪಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಗಂಟೆ ಊಟಕ್ಕೆಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿದರು. ದಾರಿ ಸಮಯ ಎರಡೂ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸುವವರು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಕಾರಣ ನನ್ನ ಎರಡು  ಬ್ಯಾಗ್ ಬಿಟ್ಟು ಇಳಿದು ಹೋಗಲು ಮನಸಾಗದೆ‌. ದೈಹಿಕ ಬಾದೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ತಡೆ ಹಿಡಿದು ಕೂತೆ ಇದ್ದೆ‌. ಆಗಾಗ ನಿದ್ದೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಡುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಕೈಗಡಿಯಾರದಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ತಾಸು ಮುಳ್ಳು ಮುಂದೆ ತಿರುಗಿರುತ್ತಿತ್ತು. ಹಾದಿ ಕರ್ಚಿಗೆ ಪುಸ್ತಕ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ರೂಢಿ ಇದೆ ನನಗೆ. ಆದರೆ ಈ ಬಾರಿ ಅದನ್ನು ಮರೆತೆ. ಪೋನ್ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಕಾಲ ಕಳೆಯಲು ಭಯ. ಚಾರ್ಜ್ ಕಾಲಿಯಾದರೆ ಬಸ್ ಇಳಿದನಂತರ ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಬನ್ನಿ ಎಂದು ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಸುದ್ದಿ ಮುಟ್ಟಿಸುವುದಕ್ಕೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಸ್ಥಿತಿ ...

ಪಾತರಗಿತ್ತಿ ಕಣ್ಣು

ಕಣ್ಣ ಪಾತರಗಿತ್ತಿಗೆ ಎರಡು ರೆಕ್ಕೆ ಮಿಟುಕಿಸಿದರೆ ಬೀಸಣಿಕೆಯಂತೆ. ಅಚ್ಚ ಕಪ್ಪು ಗೆರೆಗಳಂತಾ ರೆಪ್ಪೆ ಒಡೆದು ಮುಚ್ಚಲದು ಕಪ್ಪೆ ಚಿಪ್ಪಿನಂತೆ. ಬಿಳಿಯ ಕೊಳದಲೊಂದು ಕಪ್ಪು ತಟ್ಟೆ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ಓಡುವುದು ಹಡಗಿನಂತೆ. ಅವಳ ನೋಟ ಯನಗೆ ಸಂತೆ ನೂರು ಕನಸ ಹೊತ್ತ ಕಂತೆ. ಸುಮಾ.ಕಂಚೀಪಾಲ್

ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಏಕೆ ಹೀಗೆ?

ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಏಕೆ ಹೀಗೆ ? ಕರ್ನಾಟಕ ಒಂದು ಸುಂದರ ತಾಣ. ಇಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಪ್ರವಾಸಿ ಕೇಂದ್ರಗಳಿವೆ. ಪ್ರಸಿದ್ದ ಬನಗಳವೆ , ಕೋಟೆಗಳಿವೆ ದೇವಾಲಯಗಳಿವೆ ಸುಂದರ ಸೊಬಗಿನ ನಾಡು ನಮ್ಮ ಕರುನಾಡು. ಇಲ್ಲಿ ನಾನು ಹೇಳಲು ಹೊರಟಿರುವುದು ಇದೆ ಸುಂದರ ತಾಣಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಪ್ರವಾಸ ಪ್ರಿಯರೇ, ಇಂದಿನ ಯುವ ಜನತೆಯಂತೂ ಹಿಂದಿಗಿಂತ ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಪ್ರವಾಸದ ಕುರಿತು ಹೆಚ್ಚಿಗಿನ ಆಸಕ್ತಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮನರಂಜನೆಗಾಗಿ ಮೋಜು ಮಸ್ತಿಗಳಿಗಾಗಿ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಒಂದು ರೂಢಿಯಾಗಿದೆ . ಆದ್ಧರಿಂದ ಒಬ್ಬರಿಂದ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ಜಾಗಗಳ ಪರಿಚಯ ಬಹುಬೇಗ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತೆ. ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಕೆಲವು ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿ ಸದಾ ಸುತ್ತಾಟದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಪೋಸ್ಟ ಮಾಡುವುದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ‌. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಂಸ್ಥೆಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಉದ್ಯಮವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಇದು ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಕುತ್ತು ತರುತ್ತಿದೆ. 24 September 2019 ಕಡಲವಾಣಿ. ಇಂತ ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮವು ಬದಲಾಗಬೇಕಾಗಿದೆ. ಪ್ರವಾಸಿ ಮಂದಿರಗಳ ಸದ್ಬಳಕೆ ಮತ್ತು ಬರುವ ಜನರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಲ್ಪಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮ ಸರ್ಕಾರವು ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಆ ದುಡ್ಡಿನಿಂದ ಜನತೆಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು. ಸಿಂಗಾಪುರದಂತ ಪಟ್ಟಣಗಳು ಇಂದು ಪ್ರವಾಸೋದ್ಯಮ ಹೆಚ್ಚಿನ ಒತ್ತು ಕೊಟ್ಟು ತಮ್...