ಉಜಿರೆಯಿಂದ ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಹೊರಟಿದ್ದೆ ದಾರಿಯ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಬಹಳಷ್ಟು ಜನ ನಿಂತಿದ್ದರು. ತುಂಬಾ ಕತ್ತಲಾಗಿತ್ತು. ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ಜನ ಬಸ್ಸಿಗೆ ತಮ್ಮ ಕೈ ಅಡ್ಡಹಿಡಿದರು. "ಓ ಯಾವುದೊ ಬಸ್ಸ ಕೆಟ್ಟು ನಿಂತಿದೆ" ಎಂದು ಅರ್ಥಾಯ್ತು. ಬಸ್ ನಿಲ್ತಿದ್ದಂತೆ ಜನರ ಗುಂಪೊಂದು ವೇಗವಾಗಿ ಬಸ್ ಏರಿತು. ಸಿಟಿಗಾಗಿ ತಡಕಾಡಿ ಒಮ್ಮಿಂದೊಮ್ಮೆಲೆ ನುಗ್ಗಿ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕೂತು ಬಿಟ್ಟರು. ನನ್ನ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟೊಂದು ಖಾಲಿ ಇತ್ತು ಆದರೆ ನಾನು ನನ್ನ ಬ್ಯಾಗ್ ಒಂದನ್ನು ಅರ್ಧ ಸೀಟಿನ ಮೇಲೆ ಇಟ್ಟ ಕಾರಣ ಯಾರು ಕೂರಲು ಇಷ್ಟ ಪಡಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಸೀಟು ಸಂಪೂರ್ಣ ತುಂಬಿ ಹೋದಾಗ ಮದುಮಗನ ರೀತಿ ರೆಡಿಯಾಗಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗ ಬಂದು "ನಾನು ಕೂರ್ಬಹುದಾ"? ಎಂದು ಕೇಳಿದ. ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ಅತ್ತಂತಿತ್ತು. "ಹಾ ಬನ್ನಿ" ಅಂತ ಬ್ಯಾಗ್ ಸರಿಸಿದೆ. ಕೂತ ಮೊಬೈಲ್ ಕವರ್ ಹಿಂದುಗಡೆ ಇದ್ದ ಒಂದಷ್ಟು ಟಿಕೆಟ್ಗಳನ್ನು ಹರಿದು ಬಿಸಾಡಿದ. ಗ್ಯಾಲರಿ ಓಪನ್ ಮಾಡಿ ಅದ್ಯಾರದೋ ಒಂದಿಷ್ಟು ಪೋಟೋ ನೋಡಲು ಆರಂಭಿಸಿದ. ತುಂಬಾ ಕತ್ತಲಿತ್ತು ಬಸ್ ಒಳಗಡೆ ಇದ್ದ ಲೈಟ್ ಕೂಡಾ ಬಂದ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಆ ಕಾರಣದಿಂದಾಗೇ ಅವನ ಮೊಬೈಲ್ ಬೆಳಕು ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚೇ ತಾಕಿ ಬೇಡ ಬೇಡವೆಂದರು ಅವನ ಗ್ಯಾಲರಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು ಆದರೂ ನಾನಷ್ಟು ಲಕ್ಷ ಹಾಕಲಿಲ್ಲ. ಅವನು ಅಳುವ ಸದ್ದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ವಿಷಯ ಏನು ...